Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзьме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзьме́нне
Р. дзьме́ння
Д. дзьме́нню
В. дзьме́нне
Т. дзьме́ннем
М. дзьме́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дзьму́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзьму́ты дзьму́тая дзьму́тае дзьму́тыя
Р. дзьму́тага дзьму́тай
дзьму́тае		 дзьму́тага дзьму́тых
Д. дзьму́таму дзьму́тай дзьму́таму дзьму́тым
В. дзьму́ты (неадуш.)
дзьму́тага (адуш.)		 дзьму́тую дзьму́тае дзьму́тыя (неадуш.)
дзьму́тых (адуш.)
Т. дзьму́тым дзьму́тай
дзьму́таю		 дзьму́тым дзьму́тымі
М. дзьму́тым дзьму́тай дзьму́тым дзьму́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дзьму́х

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

дзьмухаве́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзьмухаве́ц дзьмухаўцы́
Р. дзьмухаўца́ дзьмухаўцо́ў
Д. дзьмухаўцу́ дзьмухаўца́м
В. дзьмухаве́ц дзьмухаўцы́
Т. дзьмухаўцо́м дзьмухаўца́мі
М. дзьмухаўцы́ дзьмухаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзьму́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзьму́ханне дзьму́ханні
Р. дзьму́хання дзьму́ханняў
Д. дзьму́ханню дзьму́ханням
В. дзьму́ханне дзьму́ханні
Т. дзьму́ханнем дзьму́ханнямі
М. дзьму́ханні дзьму́ханнях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дзьмухану́ць

‘аднакратны дзеяслоў да дзьмухаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзьмухану́ дзьмуханё́м
2-я ас. дзьмухане́ш дзьмуханяце́
3-я ас. дзьмухане́ дзьмухану́ць
Прошлы час
м. дзьмухану́ў дзьмухану́лі
ж. дзьмухану́ла
н. дзьмухану́ла
Загадны лад
2-я ас. дзьмухані́ дзьмухані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дзьмухану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзьмухаўцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзьмухаўцо́вы дзьмухаўцо́вая дзьмухаўцо́вае дзьмухаўцо́выя
Р. дзьмухаўцо́вага дзьмухаўцо́вай
дзьмухаўцо́вае		 дзьмухаўцо́вага дзьмухаўцо́вых
Д. дзьмухаўцо́ваму дзьмухаўцо́вай дзьмухаўцо́ваму дзьмухаўцо́вым
В. дзьмухаўцо́вы (неадуш.)
дзьмухаўцо́вага (адуш.)		 дзьмухаўцо́вую дзьмухаўцо́вае дзьмухаўцо́выя (неадуш.)
дзьмухаўцо́вых (адуш.)
Т. дзьмухаўцо́вым дзьмухаўцо́вай
дзьмухаўцо́ваю		 дзьмухаўцо́вым дзьмухаўцо́вымі
М. дзьмухаўцо́вым дзьмухаўцо́вай дзьмухаўцо́вым дзьмухаўцо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дзьму́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзьму́хаю дзьму́хаем
2-я ас. дзьму́хаеш дзьму́хаеце
3-я ас. дзьму́хае дзьму́хаюць
Прошлы час
м. дзьму́хаў дзьму́халі
ж. дзьму́хала
н. дзьму́хала
Загадны лад
2-я ас. дзьму́хай дзьму́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзьму́хаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзьму́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзьму́хну дзьму́хнем
2-я ас. дзьму́хнеш дзьму́хнеце
3-я ас. дзьму́хне дзьму́хнуць
Прошлы час
м. дзьму́хнуў дзьму́хнулі
ж. дзьму́хнула
н. дзьму́хнула
Загадны лад
2-я ас. дзьму́хні дзьму́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзьму́хнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзьму́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзьму́ся дзьмё́мся
2-я ас. дзьме́шся дзьмяце́ся
3-я ас. дзьме́цца дзьму́цца
Прошлы час
м. дзьму́ўся дзьму́ліся
ж. дзьму́лася
н. дзьму́лася
Загадны лад
2-я ас. дзьмі́ся дзьмі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзьмучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.