дзьмухану́ць

‘аднакратны дзеяслоў да дзьмухаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзьмухану́ дзьмуханё́м
2-я ас. дзьмухане́ш дзьмуханяце́
3-я ас. дзьмухане́ дзьмухану́ць
Прошлы час
м. дзьмухану́ў дзьмухану́лі
ж. дзьмухану́ла
н. дзьмухану́ла
Загадны лад
2-я ас. дзьмухані́ дзьмухані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дзьмухану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)