дзьму́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзьму́ты дзьму́тая дзьму́тае дзьму́тыя
Р. дзьму́тага дзьму́тай
дзьму́тае		 дзьму́тага дзьму́тых
Д. дзьму́таму дзьму́тай дзьму́таму дзьму́тым
В. дзьму́ты (неадуш.)
дзьму́тага (адуш.)		 дзьму́тую дзьму́тае дзьму́тыя (неадуш.)
дзьму́тых (адуш.)
Т. дзьму́тым дзьму́тай
дзьму́таю		 дзьму́тым дзьму́тымі
М. дзьму́тым дзьму́тай дзьму́тым дзьму́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)