дзьмухаве́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзьмухаве́ц дзьмухаўцы́
Р. дзьмухаўца́ дзьмухаўцо́ў
Д. дзьмухаўцу́ дзьмухаўца́м
В. дзьмухаве́ц дзьмухаўцы́
Т. дзьмухаўцо́м дзьмухаўца́мі
М. дзьмухаўцы́ дзьмухаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)