Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзі́банне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзі́банне
Р. дзі́бання
Д. дзі́банню
В. дзі́банне
Т. дзі́баннем
М. дзі́банні

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́баць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́баю дзі́баем
2-я ас. дзі́баеш дзі́баеце
3-я ас. дзі́бае дзі́баюць
Прошлы час
м. дзі́баў дзі́балі
ж. дзі́бала
н. дзі́бала
Загадны лад
2-я ас. дзі́бай дзі́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́бнуць

‘аднакратны дзеяслоў да дзібаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзі́бну дзі́бнем
2-я ас. дзі́бнеш дзі́бнеце
3-я ас. дзі́бне дзі́бнуць
Прошлы час
м. дзі́бнуў дзі́бнулі
ж. дзі́бнула
н. дзі́бнула
Загадны лад
2-я ас. дзі́бні дзі́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзі́бнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́ва дзі́вы
Р. дзі́ва дзі́ў
Д. дзі́ву дзі́вам
В. дзі́ва дзі́вы
Т. дзі́вам дзі́вамі
М. дзі́ве дзі́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзівава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзівава́нне
Р. дзівава́ння
Д. дзівава́нню
В. дзівава́нне
Т. дзівава́ннем
М. дзівава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дзівава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзівава́та - -

дзіваваты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіваваты дзіваватая дзіваватае дзіваватыя
Р. дзіваватага дзіваватай
дзіваватае		 дзіваватага дзіваватых
Д. дзіваватаму дзіваватай дзіваватаму дзіваватым
В. дзіваваты
дзіваватага		 дзіваватую дзіваватае дзіваватыя
Т. дзіваватым дзіваватай
дзіваватаю		 дзіваватым дзіваватымі
М. дзіваватым дзіваватай дзіваватым дзіваватых

дзівава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіву́юся дзіву́емся
2-я ас. дзіву́ешся дзіву́ецеся
3-я ас. дзіву́ецца дзіву́юцца
Прошлы час
м. дзівава́ўся дзівава́ліся
ж. дзівава́лася
н. дзівава́лася
Загадны лад
2-я ас. дзіву́йся дзіву́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіву́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзівава́ць

‘здзіўляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіву́ю дзіву́ем
2-я ас. дзіву́еш дзіву́еце
3-я ас. дзіву́е дзіву́юць
Прошлы час
м. дзівава́ў дзівава́лі
ж. дзівава́ла
н. дзівава́ла
Загадны лад
2-я ас. дзіву́й дзіву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіву́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзіва́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзіва́к дзівакі́
Р. дзівака́ дзівако́ў
Д. дзіваку́ дзівака́м
В. дзівака́ дзівако́ў
Т. дзівако́м дзівака́мі
М. дзіваку́ дзівака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.