дзіва́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзіва́к | дзівакі́ | |
| дзівака́ | дзівако́ў | |
| дзіваку́ | дзівака́м | |
| дзівака́ | дзівако́ў | |
| дзівако́м | дзівака́мі | |
| дзіваку́ | дзівака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)