дзі́баць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́баю дзі́баем
2-я ас. дзі́баеш дзі́баеце
3-я ас. дзі́бае дзі́баюць
Прошлы час
м. дзі́баў дзі́балі
ж. дзі́бала
н. дзі́бала
Загадны лад
2-я ас. дзі́бай дзі́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)