Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бунава́ць

‘лаяць каго-небудзь, што-небудзь, сварыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буну́ю буну́ем
2-я ас. буну́еш буну́еце
3-я ас. буну́е буну́юць
Прошлы час
м. бунава́ў бунава́лі
ж. бунава́ла
н. бунава́ла
Загадны лад
2-я ас. буну́й буну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

бу́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бу́нд
Р. бу́нда
Д. бу́нду
В. бу́нд
Т. бу́ндам
М. бу́ндзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

бу́ндавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ндавец бу́ндаўцы
Р. бу́ндаўца бу́ндаўцаў
Д. бу́ндаўцу бу́ндаўцам
В. бу́ндаўца бу́ндаўцаў
Т. бу́ндаўцам бу́ндаўцамі
М. бу́ндаўцу бу́ндаўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бу́ндаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́ндаўскі бу́ндаўская бу́ндаўскае бу́ндаўскія
Р. бу́ндаўскага бу́ндаўскай
бу́ндаўскае
бу́ндаўскага бу́ндаўскіх
Д. бу́ндаўскаму бу́ндаўскай бу́ндаўскаму бу́ндаўскім
В. бу́ндаўскі (неадуш.)
бу́ндаўскага (адуш.)
бу́ндаўскую бу́ндаўскае бу́ндаўскія (неадуш.)
бу́ндаўскіх (адуш.)
Т. бу́ндаўскім бу́ндаўскай
бу́ндаўскаю
бу́ндаўскім бу́ндаўскімі
М. бу́ндаўскім бу́ндаўскай бу́ндаўскім бу́ндаўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бундэсбю́ргер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бундэсбю́ргер бундэсбю́ргеры
Р. бундэсбю́ргера бундэсбю́ргераў
Д. бундэсбю́ргеру бундэсбю́ргерам
В. бундэсбю́ргера бундэсбю́ргераў
Т. бундэсбю́ргерам бундэсбю́ргерамі
М. бундэсбю́ргеру бундэсбю́ргерах

Крыніцы: piskunou2012.

бундэсве́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бундэсве́р
Р. бундэсве́ра
Д. бундэсве́ру
В. бундэсве́р
Т. бундэсве́рам
М. бундэсве́ры

Іншыя варыянты: бу́ндэсвер.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

бу́ндэсвер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бу́ндэсвер
Р. бу́ндэсвера
Д. бу́ндэсверу
В. бу́ндэсвер
Т. бу́ндэсверам
М. бу́ндэсверы

Іншыя варыянты: бундэсве́р.

Крыніцы: tsbm1984.

бундэсве́раўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бундэсве́раўскі бундэсве́раўская бундэсве́раўскае бундэсве́раўскія
Р. бундэсве́раўскага бундэсве́раўскай
бундэсве́раўскае
бундэсве́раўскага бундэсве́раўскіх
Д. бундэсве́раўскаму бундэсве́раўскай бундэсве́раўскаму бундэсве́раўскім
В. бундэсве́раўскі (неадуш.)
бундэсве́раўскага (адуш.)
бундэсве́раўскую бундэсве́раўскае бундэсве́раўскія (неадуш.)
бундэсве́раўскіх (адуш.)
Т. бундэсве́раўскім бундэсве́раўскай
бундэсве́раўскаю
бундэсве́раўскім бундэсве́раўскімі
М. бундэсве́раўскім бундэсве́раўскай бундэсве́раўскім бундэсве́раўскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

бундэсгеры́хт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бундэсгеры́хт
Р. бундэсгеры́хта
Д. бундэсгеры́хту
В. бундэсгеры́хт
Т. бундэсгеры́хтам
М. бундэсгеры́хце

Крыніцы: piskunou2012.

бундэска́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бундэска́нцлер бундэска́нцлеры
Р. бундэска́нцлера бундэска́нцлераў
Д. бундэска́нцлеру бундэска́нцлерам
В. бундэска́нцлера бундэска́нцлераў
Т. бундэска́нцлерам бундэска́нцлерамі
М. бундэска́нцлеру бундэска́нцлерах

Крыніцы: piskunou2012.