бунава́ць
‘лаяць каго-небудзь, што-небудзь, сварыцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
буну́ю |
буну́ем |
2-я ас. |
буну́еш |
буну́еце |
3-я ас. |
буну́е |
буну́юць |
Прошлы час |
м. |
бунава́ў |
бунава́лі |
ж. |
бунава́ла |
н. |
бунава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
буну́й |
буну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
буну́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бу́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бу́нд |
Р. |
бу́нда |
Д. |
бу́нду |
В. |
бу́нд |
Т. |
бу́ндам |
М. |
бу́ндзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
бу́ндавец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бу́ндавец |
бу́ндаўцы |
Р. |
бу́ндаўца |
бу́ндаўцаў |
Д. |
бу́ндаўцу |
бу́ндаўцам |
В. |
бу́ндаўца |
бу́ндаўцаў |
Т. |
бу́ндаўцам |
бу́ндаўцамі |
М. |
бу́ндаўцу |
бу́ндаўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бу́ндаўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бу́ндаўскі |
бу́ндаўская |
бу́ндаўскае |
бу́ндаўскія |
Р. |
бу́ндаўскага |
бу́ндаўскай бу́ндаўскае |
бу́ндаўскага |
бу́ндаўскіх |
Д. |
бу́ндаўскаму |
бу́ндаўскай |
бу́ндаўскаму |
бу́ндаўскім |
В. |
бу́ндаўскі (неадуш.) бу́ндаўскага (адуш.) |
бу́ндаўскую |
бу́ндаўскае |
бу́ндаўскія (неадуш.) бу́ндаўскіх (адуш.) |
Т. |
бу́ндаўскім |
бу́ндаўскай бу́ндаўскаю |
бу́ндаўскім |
бу́ндаўскімі |
М. |
бу́ндаўскім |
бу́ндаўскай |
бу́ндаўскім |
бу́ндаўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бундэсбю́ргер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бундэсбю́ргер |
бундэсбю́ргеры |
Р. |
бундэсбю́ргера |
бундэсбю́ргераў |
Д. |
бундэсбю́ргеру |
бундэсбю́ргерам |
В. |
бундэсбю́ргера |
бундэсбю́ргераў |
Т. |
бундэсбю́ргерам |
бундэсбю́ргерамі |
М. |
бундэсбю́ргеру |
бундэсбю́ргерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
бундэсве́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бундэсве́р |
Р. |
бундэсве́ра |
Д. |
бундэсве́ру |
В. |
бундэсве́р |
Т. |
бундэсве́рам |
М. |
бундэсве́ры |
Іншыя варыянты:
бу́ндэсвер.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
бу́ндэсвер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бу́ндэсвер |
Р. |
бу́ндэсвера |
Д. |
бу́ндэсверу |
В. |
бу́ндэсвер |
Т. |
бу́ндэсверам |
М. |
бу́ндэсверы |
Іншыя варыянты:
бундэсве́р.
Крыніцы:
tsbm1984.
бундэсве́раўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бундэсве́раўскі |
бундэсве́раўская |
бундэсве́раўскае |
бундэсве́раўскія |
Р. |
бундэсве́раўскага |
бундэсве́раўскай бундэсве́раўскае |
бундэсве́раўскага |
бундэсве́раўскіх |
Д. |
бундэсве́раўскаму |
бундэсве́раўскай |
бундэсве́раўскаму |
бундэсве́раўскім |
В. |
бундэсве́раўскі (неадуш.) бундэсве́раўскага (адуш.) |
бундэсве́раўскую |
бундэсве́раўскае |
бундэсве́раўскія (неадуш.) бундэсве́раўскіх (адуш.) |
Т. |
бундэсве́раўскім |
бундэсве́раўскай бундэсве́раўскаю |
бундэсве́раўскім |
бундэсве́раўскімі |
М. |
бундэсве́раўскім |
бундэсве́раўскай |
бундэсве́раўскім |
бундэсве́раўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
бундэсгеры́хт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бундэсгеры́хт |
Р. |
бундэсгеры́хта |
Д. |
бундэсгеры́хту |
В. |
бундэсгеры́хт |
Т. |
бундэсгеры́хтам |
М. |
бундэсгеры́хце |
Крыніцы:
piskunou2012.
бундэска́нцлер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бундэска́нцлер |
бундэска́нцлеры |
Р. |
бундэска́нцлера |
бундэска́нцлераў |
Д. |
бундэска́нцлеру |
бундэска́нцлерам |
В. |
бундэска́нцлера |
бундэска́нцлераў |
Т. |
бундэска́нцлерам |
бундэска́нцлерамі |
М. |
бундэска́нцлеру |
бундэска́нцлерах |
Крыніцы:
piskunou2012.