бунава́ць
‘лаяць каго-небудзь, што-небудзь, сварыцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| буну́ю | буну́ем | |
| буну́еш | буну́еце | |
| буну́е | буну́юць | |
| Прошлы час | ||
| бунава́ў | бунава́лі | |
| бунава́ла | ||
| бунава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| буну́й | буну́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| буну́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)