бундэска́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бундэска́нцлер бундэска́нцлеры
Р. бундэска́нцлера бундэска́нцлераў
Д. бундэска́нцлеру бундэска́нцлерам
В. бундэска́нцлера бундэска́нцлераў
Т. бундэска́нцлерам бундэска́нцлерамі
М. бундэска́нцлеру бундэска́нцлерах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)