бу́ндавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ндавец бу́ндаўцы
Р. бу́ндаўца бу́ндаўцаў
Д. бу́ндаўцу бу́ндаўцам
В. бу́ндаўца бу́ндаўцаў
Т. бу́ндаўцам бу́ндаўцамі
М. бу́ндаўцу бу́ндаўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)