бу́ндавец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бу́ндавец | бу́ндаўцы | |
| бу́ндаўца | бу́ндаўцаў | |
| бу́ндаўцу | бу́ндаўцам | |
| бу́ндаўца | бу́ндаўцаў | |
| бу́ндаўцам | бу́ндаўцамі | |
| бу́ндаўцу | бу́ндаўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)