Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бу́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ца бу́цы
Р. бу́цы бу́цаў
Д. бу́цы бу́цам
В. бу́цу бу́цы
Т. бу́цай
бу́цаю
бу́цамі
М. бу́цы бу́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бу́цавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бу́цавічы
Р. Бу́цавіч
Бу́цавічаў
Д. Бу́цавічам
В. Бу́цавічы
Т. Бу́цавічамі
М. Бу́цавічах

буцве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. буцве́нне
Р. буцве́ння
Д. буцве́нню
В. буцве́нне
Т. буцве́ннем
М. буцве́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

буцве́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. буцве́е буцве́юць
Прошлы час
м. буцве́ў буцве́лі
ж. буцве́ла
н. буцве́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час буцве́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Буцві́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буцві́лавічы
Р. Буцві́лавіч
Буцві́лавічаў
Д. Буцві́лавічам
В. Буцві́лавічы
Т. Буцві́лавічамі
М. Буцві́лавічах

Бу́цеўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бу́цеўцы
Р. Бу́цеўцаў
Д. Бу́цеўцам
В. Бу́цеўцы
Т. Бу́цеўцамі
М. Бу́цеўцах

буці́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буці́к буці́кі
Р. буці́ка буці́каў
Д. буці́ку буці́кам
В. буці́к буці́кі
Т. буці́кам буці́камі
М. буці́ку буці́ках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Буцілы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буцілы́
Р. Буціло́ў
Д. Буціла́м
В. Буцілы́
Т. Буціла́мі
М. Буціла́х

буці́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. буці́цца буця́цца
Прошлы час
м. буці́ўся буці́ліся
ж. буці́лася
н. буці́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

буці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́чу бу́цім
2-я ас. бу́ціш бу́ціце
3-я ас. бу́ціць бу́цяць
Прошлы час
м. буці́ў буці́лі
ж. буці́ла
н. буці́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.