буці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́чу бу́цім
2-я ас. бу́ціш бу́ціце
3-я ас. бу́ціць бу́цяць
Прошлы час
м. буці́ў буці́лі
ж. буці́ла
н. буці́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)