буцве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. буцве́нне
Р. буцве́ння
Д. буцве́нню
В. буцве́нне
Т. буцве́ннем
М. буцве́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)