Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

буякі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. буякі́
Р. буяко́ў
Д. буяка́м
В. буякі́
Т. буяка́мі
М. буяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Буякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буякі́
Р. Буяко́ў
Д. Буяка́м
В. Буякі́
Т. Буяка́мі
М. Буяка́х

буяко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буяко́вы буяко́вая буяко́вае буяко́выя
Р. буяко́вага буяко́вай
буяко́вае
буяко́вага буяко́вых
Д. буяко́ваму буяко́вай буяко́ваму буяко́вым
В. буяко́вы (неадуш.)
буяко́вага (адуш.)
буяко́вую буяко́вае буяко́выя (неадуш.)
буяко́вых (адуш.)
Т. буяко́вым буяко́вай
буяко́ваю
буяко́вым буяко́вымі
М. буяко́вым буяко́вай буяко́вым буяко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буя́лы буя́лая буя́лае буя́лыя
Р. буя́лага буя́лай
буя́лае
буя́лага буя́лых
Д. буя́ламу буя́лай буя́ламу буя́лым
В. буя́лы (неадуш.)
буя́лага (адуш.)
буя́лую буя́лае буя́лыя (неадуш.)
буя́лых (адуш.)
Т. буя́лым буя́лай
буя́лаю
буя́лым буя́лымі
М. буя́лым буя́лай буя́лым буя́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

буя́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буя́н буя́ны
Р. буя́на буя́наў
Д. буя́ну буя́нам
В. буя́на буя́наў
Т. буя́нам буя́намі
М. буя́не буя́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буя́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
буя́на буя́ней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Буя́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Буя́нава
Р. Буя́нава
Д. Буя́наву
В. Буя́нава
Т. Буя́навам
М. Буя́наве

буя́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. буя́насць
Р. буя́насці
Д. буя́насці
В. буя́насць
Т. буя́насцю
М. буя́насці

Крыніцы: piskunou2012.

буя́ністы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буя́ністы буя́ністая буя́ністае буя́ністыя
Р. буя́ністага буя́ністай
буя́ністае
буя́ністага буя́ністых
Д. буя́ністаму буя́ністай буя́ністаму буя́ністым
В. буя́ністы (неадуш.)
буя́ністага (адуш.)
буя́ністую буя́ністае буя́ністыя (неадуш.)
буя́ністых (адуш.)
Т. буя́ністым буя́ністай
буя́ністаю
буя́ністым буя́ністымі
М. буя́ністым буя́ністай буя́ністым буя́ністых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

буя́ніць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буя́ню буя́нім
2-я ас. буя́ніш буя́ніце
3-я ас. буя́ніць буя́няць
Прошлы час
м. буя́ніў буя́нілі
ж. буя́ніла
н. буя́ніла
Загадны лад
2-я ас. буя́нь буя́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буя́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.