Verbum

анлайнавы слоўнік

буякі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Буякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

буяко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	буяко́вы	буяко́вая	буяко́вае	буяко́выя
Р.	буяко́вага	буяко́вай буяко́вае	буяко́вага	буяко́вых
Д.	буяко́ваму	буяко́вай	буяко́ваму	буяко́вым
В.	буяко́вы (неадуш.) буяко́вага (адуш.)	буяко́вую	буяко́вае	буяко́выя (неадуш.) буяко́вых (адуш.)
Т.	буяко́вым	буяко́вай буяко́ваю	буяко́вым	буяко́вымі
М.	буяко́вым	буяко́вай	буяко́вым	буяко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буя́лы

прыметнік, якасны

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

буя́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буя́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
буя́на	буя́ней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Буя́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

буя́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

буя́ністы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	буя́ністы	буя́ністая	буя́ністае	буя́ністыя
Р.	буя́ністага	буя́ністай буя́ністае	буя́ністага	буя́ністых
Д.	буя́ністаму	буя́ністай	буя́ністаму	буя́ністым
В.	буя́ністы (неадуш.) буя́ністага (адуш.)	буя́ністую	буя́ністае	буя́ністыя (неадуш.) буя́ністых (адуш.)
Т.	буя́ністым	буя́ністай буя́ністаю	буя́ністым	буя́ністымі
М.	буя́ністым	буя́ністай	буя́ністым	буя́ністых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

буя́ніць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.