буя́ніць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буя́ню буя́нім
2-я ас. буя́ніш буя́ніце
3-я ас. буя́ніць буя́няць
Прошлы час
м. буя́ніў буя́нілі
ж. буя́ніла
н. буя́ніла
Загадны лад
2-я ас. буя́нь буя́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буя́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)