бундэсбю́ргер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бундэсбю́ргер | бундэсбю́ргеры | |
бундэсбю́ргера | бундэсбю́ргераў | |
бундэсбю́ргеру | бундэсбю́ргерам | |
бундэсбю́ргера | бундэсбю́ргераў | |
бундэсбю́ргерам | бундэсбю́ргерамі | |
бундэсбю́ргеру | бундэсбю́ргерах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)