бу́ндэсвер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бу́ндэсвер
Р. бу́ндэсвера
Д. бу́ндэсверу
В. бу́ндэсвер
Т. бу́ндэсверам
М. бу́ндэсверы

Іншыя варыянты: бундэсве́р.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)