бундэсгеры́хт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бундэсгеры́хт
Р. бундэсгеры́хта
Д. бундэсгеры́хту
В. бундэсгеры́хт
Т. бундэсгеры́хтам
М. бундэсгеры́хце

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)