бундэсгеры́хт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бундэсгеры́хт | |
| бундэсгеры́хта | |
| бундэсгеры́хту | |
| бундэсгеры́хт | |
| бундэсгеры́хтам | |
| бундэсгеры́хце |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)