Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даза́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даза́тарны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	даза́тарны	даза́тарная	даза́тарнае	даза́тарныя
Р.	даза́тарнага	даза́тарнай даза́тарнае	даза́тарнага	даза́тарных
Д.	даза́тарнаму	даза́тарнай	даза́тарнаму	даза́тарным
В.	даза́тарны (неадуш.) даза́тарнага (адуш.)	даза́тарную	даза́тарнае	даза́тарныя (неадуш.) даза́тарных (адуш.)
Т.	даза́тарным	даза́тарнай даза́тарнаю	даза́тарным	даза́тарнымі
М.	даза́тарным	даза́тарнай	даза́тарным	даза́тарных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дазая́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дазая́вачны	дазая́вачная	дазая́вачнае	дазая́вачныя
Р.	дазая́вачнага	дазая́вачнай дазая́вачнае	дазая́вачнага	дазая́вачных
Д.	дазая́вачнаму	дазая́вачнай	дазая́вачнаму	дазая́вачным
В.	дазая́вачны (неадуш.) дазая́вачнага (адуш.)	дазая́вачную	дазая́вачнае	дазая́вачныя (неадуш.) дазая́вачных (адуш.)
Т.	дазая́вачным	дазая́вачнай дазая́вачнаю	дазая́вачным	дазая́вачнымі
М.	дазая́вачным	дазая́вачнай	дазая́вачным	дазая́вачных

Крыніцы: piskunou2012.

дазаяві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

дазаяві́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

дазая́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дазая́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дазая́ўлены	дазая́ўленая	дазая́ўленае	дазая́ўленыя
Р.	дазая́ўленага	дазая́ўленай дазая́ўленае	дазая́ўленага	дазая́ўленых
Д.	дазая́ўленаму	дазая́ўленай	дазая́ўленаму	дазая́ўленым
В.	дазая́ўлены (неадуш.) дазая́ўленага (адуш.)	дазая́ўленую	дазая́ўленае	дазая́ўленыя (неадуш.) дазая́ўленых (адуш.)
Т.	дазая́ўленым	дазая́ўленай дазая́ўленаю	дазая́ўленым	дазая́ўленымі
М.	дазая́ўленым	дазая́ўленай	дазая́ўленым	дазая́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

дазая́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дазая́ўлены	дазая́ўленая	дазая́ўленае	дазая́ўленыя
Р.	дазая́ўленага	дазая́ўленай дазая́ўленае	дазая́ўленага	дазая́ўленых
Д.	дазая́ўленаму	дазая́ўленай	дазая́ўленаму	дазая́ўленым
В.	дазая́ўлены (неадуш.) дазая́ўленага (адуш.)	дазая́ўленую	дазая́ўленае	дазая́ўленыя (неадуш.) дазая́ўленых (адуш.)
Т.	дазая́ўленым	дазая́ўленай дазая́ўленаю	дазая́ўленым	дазая́ўленымі
М.	дазая́ўленым	дазая́ўленай	дазая́ўленым	дазая́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

дазаяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

дазаяўля́ць

‘дадаткова ўключаць каго-небудзь у заяўку на ўдзел у чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum