дазая́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| дазая́ўлены | дазая́ўленая | дазая́ўленае | дазая́ўленыя | |
| дазая́ўленага | дазая́ўленай дазая́ўленае |
дазая́ўленага | дазая́ўленых | |
| дазая́ўленаму | дазая́ўленай | дазая́ўленаму | дазая́ўленым | |
| дазая́ўлены ( дазая́ўленага ( |
дазая́ўленую | дазая́ўленае | дазая́ўленыя ( дазая́ўленых ( |
|
| дазая́ўленым | дазая́ўленай дазая́ўленаю |
дазая́ўленым | дазая́ўленымі | |
| дазая́ўленым | дазая́ўленай | дазая́ўленым | дазая́ўленых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)