дазаяві́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дазаяўлю́ дазая́вім
2-я ас. дазая́віш дазая́віце
3-я ас. дазая́віць дазая́вяць
Прошлы час
м. дазаяві́ў дазаяві́лі
ж. дазаяві́ла
н. дазаяві́ла
Загадны лад
2-я ас. дазаяві́ дазаяві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дазаяві́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)