дазапра́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазапра́ўлены |
дазапра́ўленая |
дазапра́ўленае |
дазапра́ўленыя |
| Р. |
дазапра́ўленага |
дазапра́ўленай
дазапра́ўленае |
дазапра́ўленага |
дазапра́ўленых |
| Д. |
дазапра́ўленаму |
дазапра́ўленай |
дазапра́ўленаму |
дазапра́ўленым |
| В. |
дазапра́ўлены (неадуш.)
дазапра́ўленага (адуш.) |
дазапра́ўленую |
дазапра́ўленае |
дазапра́ўленыя (неадуш.)
дазапра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленай
дазапра́ўленаю |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленымі |
| М. |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленай |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленых |
Кароткая форма: дазапра́ўлена.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
дазапраўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазапраўля́юся |
дазапраўля́емся |
| 2-я ас. |
дазапраўля́ешся |
дазапраўля́ецеся |
| 3-я ас. |
дазапраўля́ецца |
дазапраўля́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дазапраўля́ўся |
дазапраўля́ліся |
| ж. |
дазапраўля́лася |
| н. |
дазапраўля́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дазапраўля́йся |
дазапраўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дазапраўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазапраўля́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазапраўля́ю |
дазапраўля́ем |
| 2-я ас. |
дазапраўля́еш |
дазапраўля́еце |
| 3-я ас. |
дазапраўля́е |
дазапраўля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дазапраўля́ў |
дазапраўля́лі |
| ж. |
дазапраўля́ла |
| н. |
дазапраўля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дазапраўля́й |
дазапраўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дазапраўля́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
дазапра́ўшчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дазапра́ўшчык |
дазапра́ўшчыкі |
| Р. |
дазапра́ўшчыка |
дазапра́ўшчыкаў |
| Д. |
дазапра́ўшчыку |
дазапра́ўшчыкам |
| В. |
дазапра́ўшчык |
дазапра́ўшчыкі |
| Т. |
дазапра́ўшчыкам |
дазапра́ўшчыкамі |
| М. |
дазапра́ўшчыку |
дазапра́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазара́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазара́джаны |
дазара́джаная |
дазара́джанае |
дазара́джаныя |
| Р. |
дазара́джанага |
дазара́джанай
дазара́джанае |
дазара́джанага |
дазара́джаных |
| Д. |
дазара́джанаму |
дазара́джанай |
дазара́джанаму |
дазара́джаным |
| В. |
дазара́джаны (неадуш.)
дазара́джанага (адуш.) |
дазара́джаную |
дазара́джанае |
дазара́джаныя (неадуш.)
дазара́джаных (адуш.) |
| Т. |
дазара́джаным |
дазара́джанай
дазара́джанаю |
дазара́джаным |
дазара́джанымі |
| М. |
дазара́джаным |
дазара́джанай |
дазара́джаным |
дазара́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазараджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дазараджа́ецца |
дазараджа́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дазараджа́ўся |
дазараджа́ліся |
| ж. |
дазараджа́лася |
| н. |
дазараджа́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дазараджа́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазараджа́ць
‘заканчваць зараджаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазараджа́ю |
дазараджа́ем |
| 2-я ас. |
дазараджа́еш |
дазараджа́еце |
| 3-я ас. |
дазараджа́е |
дазараджа́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дазараджа́ў |
дазараджа́лі |
| ж. |
дазараджа́ла |
| н. |
дазараджа́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дазараджа́й |
дазараджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дазараджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазара́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дазара́дка |
| Р. |
дазара́дкі |
| Д. |
дазара́дцы |
| В. |
дазара́дку |
| Т. |
дазара́дкай
дазара́дкаю |
| М. |
дазара́дцы |
Крыніцы:
piskunou2012.