дазапра́ўшчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазапра́ўшчык дазапра́ўшчыкі
Р. дазапра́ўшчыка дазапра́ўшчыкаў
Д. дазапра́ўшчыку дазапра́ўшчыкам
В. дазапра́ўшчык дазапра́ўшчыкі
Т. дазапра́ўшчыкам дазапра́ўшчыкамі
М. дазапра́ўшчыку дазапра́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)