дазараджа́ць

‘заканчваць зараджаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазараджа́ю дазараджа́ем
2-я ас. дазараджа́еш дазараджа́еце
3-я ас. дазараджа́е дазараджа́юць
Прошлы час
м. дазараджа́ў дазараджа́лі
ж. дазараджа́ла
н. дазараджа́ла
Загадны лад
2-я ас. дазараджа́й дазараджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазараджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)