дазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазава́ны |
дазава́ная |
дазава́нае |
дазава́ныя |
| Р. |
дазава́нага |
дазава́най дазава́нае |
дазава́нага |
дазава́ных |
| Д. |
дазава́наму |
дазава́най |
дазава́наму |
дазава́ным |
| В. |
дазава́ны (неадуш.) дазава́нага (адуш.) |
дазава́ную |
дазава́нае |
дазава́ныя (неадуш.) дазава́ных (адуш.) |
| Т. |
дазава́ным |
дазава́най дазава́наю |
дазава́ным |
дазава́нымі |
| М. |
дазава́ным |
дазава́най |
дазава́ным |
дазава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазава́ны |
дазава́ная |
дазава́нае |
дазава́ныя |
| Р. |
дазава́нага |
дазава́най дазава́нае |
дазава́нага |
дазава́ных |
| Д. |
дазава́наму |
дазава́най |
дазава́наму |
дазава́ным |
| В. |
дазава́ны (неадуш.) дазава́нага (адуш.) |
дазава́ную |
дазава́нае |
дазава́ныя (неадуш.) дазава́ных (адуш.) |
| Т. |
дазава́ным |
дазава́най дазава́наю |
дазава́ным |
дазава́нымі |
| М. |
дазава́ным |
дазава́най |
дазава́ным |
дазава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дазу́ецца |
дазу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дазава́ўся |
дазава́ліся |
| ж. |
дазава́лася |
| н. |
дазава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазу́ю |
дазу́ем |
| 2-я ас. |
дазу́еш |
дазу́еце |
| 3-я ас. |
дазу́е |
дазу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дазава́ў |
дазава́лі |
| ж. |
дазава́ла |
| н. |
дазава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазу́й |
дазу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дазу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазапра́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазапра́ўлюся |
дазапра́вімся |
| 2-я ас. |
дазапра́вішся |
дазапра́віцеся |
| 3-я ас. |
дазапра́віцца |
дазапра́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
дазапра́віўся |
дазапра́віліся |
| ж. |
дазапра́вілася |
| н. |
дазапра́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазапра́ўся |
дазапра́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дазапра́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дазапра́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазапра́ўлю |
дазапра́вім |
| 2-я ас. |
дазапра́віш |
дазапра́віце |
| 3-я ас. |
дазапра́віць |
дазапра́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
дазапра́віў |
дазапра́вілі |
| ж. |
дазапра́віла |
| н. |
дазапра́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазапра́ў |
дазапра́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дазапра́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дазапра́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дазапра́ўка |
| Р. |
дазапра́ўкі |
| Д. |
дазапра́ўцы |
| В. |
дазапра́ўку |
| Т. |
дазапра́ўкай дазапра́ўкаю |
| М. |
дазапра́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дазапра́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазапра́ўлены |
дазапра́ўленая |
дазапра́ўленае |
дазапра́ўленыя |
| Р. |
дазапра́ўленага |
дазапра́ўленай дазапра́ўленае |
дазапра́ўленага |
дазапра́ўленых |
| Д. |
дазапра́ўленаму |
дазапра́ўленай |
дазапра́ўленаму |
дазапра́ўленым |
| В. |
дазапра́ўлены (неадуш.) дазапра́ўленага (адуш.) |
дазапра́ўленую |
дазапра́ўленае |
дазапра́ўленыя (неадуш.) дазапра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленай дазапра́ўленаю |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленымі |
| М. |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленай |
дазапра́ўленым |
дазапра́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.