дазапра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазапра́ўлены дазапра́ўленая дазапра́ўленае дазапра́ўленыя
Р. дазапра́ўленага дазапра́ўленай
дазапра́ўленае		 дазапра́ўленага дазапра́ўленых
Д. дазапра́ўленаму дазапра́ўленай дазапра́ўленаму дазапра́ўленым
В. дазапра́ўлены (неадуш.)
дазапра́ўленага (адуш.)		 дазапра́ўленую дазапра́ўленае дазапра́ўленыя (неадуш.)
дазапра́ўленых (адуш.)
Т. дазапра́ўленым дазапра́ўленай
дазапра́ўленаю		 дазапра́ўленым дазапра́ўленымі
М. дазапра́ўленым дазапра́ўленай дазапра́ўленым дазапра́ўленых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)