заку́клены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заку́клены |
заку́кленая |
заку́кленае |
заку́кленыя |
Р. |
заку́кленага |
заку́кленай заку́кленае |
заку́кленага |
заку́кленых |
Д. |
заку́кленаму |
заку́кленай |
заку́кленаму |
заку́кленым |
В. |
заку́клены (неадуш.) заку́кленага (адуш.) |
заку́кленую |
заку́кленае |
заку́кленыя (неадуш.) заку́кленых (адуш.) |
Т. |
заку́кленым |
заку́кленай заку́кленаю |
заку́кленым |
заку́кленымі |
М. |
заку́кленым |
заку́кленай |
заку́кленым |
заку́кленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
заку́кліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заку́кліванне |
Р. |
заку́клівання |
Д. |
заку́кліванню |
В. |
заку́кліванне |
Т. |
заку́кліваннем |
М. |
заку́кліванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заку́кліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заку́клюся |
заку́клімся |
2-я ас. |
заку́клішся |
заку́кліцеся |
3-я ас. |
заку́кліцца |
заку́кляцца |
Прошлы час |
м. |
заку́кліўся |
заку́кліліся |
ж. |
заку́клілася |
н. |
заку́клілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заку́кліся |
заку́кліцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заку́кліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заку́кліць
‘маніпуляваць коштамі (закукліць рынак); ізаляваць што-небудзь ад чаго-небудзь; старанна ўпакаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заку́клю |
заку́клім |
2-я ас. |
заку́кліш |
заку́кліце |
3-я ас. |
заку́кліць |
заку́кляць |
Прошлы час |
м. |
заку́кліў |
заку́клілі |
ж. |
заку́кліла |
н. |
заку́кліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заку́клі |
заку́кліце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заку́кліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закула́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
закула́жваецца |
закула́жваюцца |
Прошлы час |
м. |
закула́жваўся |
закула́жваліся |
ж. |
закула́жвалася |
н. |
закула́жвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закула́жваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
закула́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закула́жуся |
закула́жымся |
2-я ас. |
закула́жышся |
закула́жыцеся |
3-я ас. |
закула́жыцца |
закула́жацца |
Прошлы час |
м. |
закула́жыўся |
закула́жыліся |
ж. |
закула́жылася |
н. |
закула́жылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
закула́жся |
закула́жцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закула́жыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
закулды́каць
‘пачаць невыразна гаварыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закулды́каю |
закулды́каем |
2-я ас. |
закулды́каеш |
закулды́каеце |
3-я ас. |
закулды́кае |
закулды́каюць |
Прошлы час |
м. |
закулды́каў |
закулды́калі |
ж. |
закулды́кала |
н. |
закулды́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
закулды́кай |
закулды́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закулды́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закулдыя́чыць
‘пачаць лапатаць, невыразна гаварыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закулдыя́чу |
закулдыя́чым |
2-я ас. |
закулдыя́чыш |
закулдыя́чыце |
3-я ас. |
закулдыя́чыць |
закулдыя́чаць |
Прошлы час |
м. |
закулдыя́чыў |
закулдыя́чылі |
ж. |
закулдыя́чыла |
н. |
закулдыя́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закулдыя́ч |
закулдыя́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закулдыя́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закулі́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
закулі́сна |
- |
- |