эпізао́тык
‘спецыяліст у галіне эпізаотыі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпізао́тык |
эпізао́тыкі |
Р. |
эпізао́тыка |
эпізао́тыкаў |
Д. |
эпізао́тыку |
эпізао́тыкам |
В. |
эпізао́тыка |
эпізао́тыкаў |
Т. |
эпізао́тыкам |
эпізао́тыкамі |
М. |
эпізао́тыку |
эпізао́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпізао́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпізао́тыя |
Р. |
эпізао́тыі |
Д. |
эпізао́тыі |
В. |
эпізао́тыю |
Т. |
эпізао́тыяй эпізао́тыяю |
М. |
эпізао́тыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпізо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпізо́д |
эпізо́ды |
Р. |
эпізо́ду |
эпізо́даў |
Д. |
эпізо́ду |
эпізо́дам |
В. |
эпізо́д |
эпізо́ды |
Т. |
эпізо́дам |
эпізо́дамі |
М. |
эпізо́дзе |
эпізо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпізо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпізо́днасць |
Р. |
эпізо́днасці |
Д. |
эпізо́днасці |
В. |
эпізо́днасць |
Т. |
эпізо́днасцю |
М. |
эпізо́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпізо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эпізо́дны |
эпізо́дная |
эпізо́днае |
эпізо́дныя |
Р. |
эпізо́днага |
эпізо́днай эпізо́днае |
эпізо́днага |
эпізо́дных |
Д. |
эпізо́днаму |
эпізо́днай |
эпізо́днаму |
эпізо́дным |
В. |
эпізо́дны (неадуш.) эпізо́днага (адуш.) |
эпізо́дную |
эпізо́днае |
эпізо́дныя (неадуш.) эпізо́дных (адуш.) |
Т. |
эпізо́дным |
эпізо́днай эпізо́днаю |
эпізо́дным |
эпізо́днымі |
М. |
эпізо́дным |
эпізо́днай |
эпізо́дным |
эпізо́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
эпізо́дык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпізо́дык |
эпізо́дыкі |
Р. |
эпізо́дыку |
эпізо́дыкаў |
Д. |
эпізо́дыку |
эпізо́дыкам |
В. |
эпізо́дык |
эпізо́дыкі |
Т. |
эпізо́дыкам |
эпізо́дыкамі |
М. |
эпізо́дыку |
эпізо́дыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
э́пік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
э́пік |
э́пікі |
Р. |
э́піка |
э́пікаў |
Д. |
э́піку |
э́пікам |
В. |
э́піка |
э́пікаў |
Т. |
э́пікам |
э́пікамі |
М. |
э́піку |
э́піках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
э́піка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
э́піка |
Р. |
э́пікі |
Д. |
э́піцы |
В. |
э́піку |
Т. |
э́пікай э́пікаю |
М. |
э́піцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпіка́рд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпіка́рд |
Р. |
эпіка́рда |
Д. |
эпіка́рду |
В. |
эпіка́рд |
Т. |
эпіка́рдам |
М. |
эпіка́рдзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.