эпізао́тык
‘спецыяліст у галіне эпізаотыі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпізао́тык | эпізао́тыкі | |
| эпізао́тыка | эпізао́тыкаў | |
| эпізао́тыку | эпізао́тыкам | |
| эпізао́тыка | эпізао́тыкаў | |
| эпізао́тыкам | эпізао́тыкамі | |
| эпізао́тыку | эпізао́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)