утачы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| утачу́ | уто́чым | |
| уто́чыш | уто́чыце | |
| уто́чыць | уто́чаць | |
| Прошлы час | ||
| утачы́ў | утачы́лі | |
| утачы́ла | ||
| утачы́ла | ||
| Загадны лад | ||
| утачы́ | утачы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| утачы́ўшы | ||
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніутаямні́чваць
‘дзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаянічваць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| утаямні́чваю | утаямні́чваем | |
| утаямні́чваеш | утаямні́чваеце | |
| утаямні́чвае | утаямні́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| утаямні́чваў | утаямні́чвалі | |
| утаямні́чвала | ||
| утаямні́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| утаямні́чвай | утаямні́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| утаямні́чваючы | ||
Крыніцы:
утаямні́чыць
‘падзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаянічыць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| утаямні́чу | утаямні́чым | |
| утаямні́чыш | утаямні́чыце | |
| утаямні́чыць | утаямні́чаць | |
| Прошлы час | ||
| утаямні́чыў | утаямні́чылі | |
| утаямні́чыла | ||
| утаямні́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| утаямні́ч | утаямні́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| утаямні́чыўшы | ||
Крыніцы: