утачы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утачу́ |
уто́чым |
2-я ас. |
уто́чыш |
уто́чыце |
3-я ас. |
уто́чыць |
уто́чаць |
Прошлы час |
м. |
утачы́ў |
утачы́лі |
ж. |
утачы́ла |
н. |
утачы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утачы́ |
утачы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утачы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
утаямні́чваць
‘дзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаянічваць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаямні́чваю |
утаямні́чваем |
2-я ас. |
утаямні́чваеш |
утаямні́чваеце |
3-я ас. |
утаямні́чвае |
утаямні́чваюць |
Прошлы час |
м. |
утаямні́чваў |
утаямні́чвалі |
ж. |
утаямні́чвала |
н. |
утаямні́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаямні́чвай |
утаямні́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
утаямні́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
утаямні́чыць
‘падзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаянічыць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаямні́чу |
утаямні́чым |
2-я ас. |
утаямні́чыш |
утаямні́чыце |
3-я ас. |
утаямні́чыць |
утаямні́чаць |
Прошлы час |
м. |
утаямні́чыў |
утаямні́чылі |
ж. |
утаямні́чыла |
н. |
утаямні́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаямні́ч |
утаямні́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утаямні́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
утвара́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
утвара́льна |
- |
- |
утвара́льная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
утвара́льная |
утвара́льныя |
Р. |
утвара́льнай |
утвара́льных |
Д. |
утвара́льнай |
утвара́льным |
В. |
утвара́льную |
утвара́льныя |
Т. |
утвара́льнай утвара́льнаю |
утвара́льнымі |
М. |
утвара́льнай |
утвара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
утвара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утвара́льнік |
утвара́льнікі |
Р. |
утвара́льніка |
утвара́льнікаў |
Д. |
утвара́льніку |
утвара́льнікам |
В. |
утвара́льнік |
утвара́льнікі |
Т. |
утвара́льнікам |
утвара́льнікамі |
М. |
утвара́льніку |
утвара́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утвара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утвара́льны |
утвара́льная |
утвара́льнае |
утвара́льныя |
Р. |
утвара́льнага |
утвара́льнай утвара́льнае |
утвара́льнага |
утвара́льных |
Д. |
утвара́льнаму |
утвара́льнай |
утвара́льнаму |
утвара́льным |
В. |
утвара́льны (неадуш.) утвара́льнага (адуш.) |
утвара́льную |
утвара́льнае |
утвара́льныя (неадуш.) утвара́льных (адуш.) |
Т. |
утвара́льным |
утвара́льнай утвара́льнаю |
утвара́льным |
утвара́льнымі |
М. |
утвара́льным |
утвара́льнай |
утвара́льным |
утвара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
утвара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
утвара́ецца |
утвара́юцца |
Прошлы час |
м. |
утвара́ўся |
утвара́ліся |
ж. |
утвара́лася |
н. |
утвара́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утвара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утвара́ю |
утвара́ем |
2-я ас. |
утвара́еш |
утвара́еце |
3-я ас. |
утвара́е |
утвара́юць |
Прошлы час |
м. |
утвара́ў |
утвара́лі |
ж. |
утвара́ла |
н. |
утвара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утвара́й |
утвара́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
утвара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утвары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
утво́рыцца |
утво́рацца |
Прошлы час |
м. |
утвары́ўся |
утвары́ліся |
ж. |
утвары́лася |
н. |
утвары́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.