монацыто́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монацыто́з | монацыто́зы | |
| монацыто́зу | монацыто́заў | |
| монацыто́зу | монацыто́зам | |
| монацыто́з | монацыто́зы | |
| монацыто́зам | монацыто́замі | |
| монацыто́зе | монацыто́зах |
Крыніцы:
монацыто́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монацыто́з | монацыто́зы | |
| монацыто́зу | монацыто́заў | |
| монацыто́зу | монацыто́зам | |
| монацыто́з | монацыто́зы | |
| монацыто́зам | монацыто́замі | |
| монацыто́зе | монацыто́зах |
Крыніцы:
монацэнтры́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монацэнтры́зм | |
| монацэнтры́зму | |
| монацэнтры́зму | |
| монацэнтры́зм | |
| монацэнтры́змам | |
| монацэнтры́зме |
Крыніцы:
монацэнтры́чны
прыметнік, адносны
| монацэнтры́чны | монацэнтры́чная | монацэнтры́чнае | монацэнтры́чныя | |
| монацэнтры́чнага | монацэнтры́чнай монацэнтры́чнае |
монацэнтры́чнага | монацэнтры́чных | |
| монацэнтры́чнаму | монацэнтры́чнай | монацэнтры́чнаму | монацэнтры́чным | |
| монацэнтры́чны ( монацэнтры́чнага ( |
монацэнтры́чную | монацэнтры́чнае | монацэнтры́чныя ( монацэнтры́чных ( |
|
| монацэнтры́чным | монацэнтры́чнай монацэнтры́чнаю |
монацэнтры́чным | монацэнтры́чнымі | |
| монацэнтры́чным | монацэнтры́чнай | монацэнтры́чным | монацэнтры́чных | |
Крыніцы:
монаэнергеты́чны
прыметнік, адносны
| монаэнергеты́чны | монаэнергеты́чная | монаэнергеты́чнае | монаэнергеты́чныя | |
| монаэнергеты́чнага | монаэнергеты́чнай монаэнергеты́чнае |
монаэнергеты́чнага | монаэнергеты́чных | |
| монаэнергеты́чнаму | монаэнергеты́чнай | монаэнергеты́чнаму | монаэнергеты́чным | |
| монаэнергеты́чны ( монаэнергеты́чнага ( |
монаэнергеты́чную | монаэнергеты́чнае | монаэнергеты́чныя ( монаэнергеты́чных ( |
|
| монаэнергеты́чным | монаэнергеты́чнай монаэнергеты́чнаю |
монаэнергеты́чным | монаэнергеты́чнымі | |
| монаэнергеты́чным | монаэнергеты́чнай | монаэнергеты́чным | монаэнергеты́чных | |
Крыніцы:
монаэтні́чны
прыметнік, адносны
| монаэтні́чны | монаэтні́чная | монаэтні́чнае | монаэтні́чныя | |
| монаэтні́чнага | монаэтні́чнай монаэтні́чнае |
монаэтні́чнага | монаэтні́чных | |
| монаэтні́чнаму | монаэтні́чнай | монаэтні́чнаму | монаэтні́чным | |
| монаэтні́чны ( монаэтні́чнага ( |
монаэтні́чную | монаэтні́чнае | монаэтні́чныя ( монаэтні́чных ( |
|
| монаэтні́чным | монаэтні́чнай монаэтні́чнаю |
монаэтні́чным | монаэтні́чнымі | |
| монаэтні́чным | монаэтні́чнай | монаэтні́чным | монаэтні́чных | |
Крыніцы:
Мо́неўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мо́неўка | |
| Мо́неўкі | |
| Мо́неўцы | |
| Мо́неўку | |
| Мо́неўкай Мо́неўкаю |
|
| Мо́неўцы |
Мо́ніка
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мо́ніка | |
| Мо́нікі | |
| Мо́ніцы | |
| Мо́ніку | |
| Мо́нікай Мо́нікаю |
|
| Мо́ніцы |
мо́нстр
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́нстр | мо́нстры | |
| мо́нстра | мо́нстраў | |
| мо́нстру | мо́нстрам | |
| мо́нстра | мо́нстраў | |
| мо́нстрам | мо́нстрамі | |
| мо́нстры | мо́нстрах |
Крыніцы:
мо́нстр
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́нстр | мо́нстры | |
| мо́нстра | мо́нстраў | |
| мо́нстру | мо́нстрам | |
| мо́нстра | мо́нстраў | |
| мо́нстрам | мо́нстрамі | |
| мо́нстры | мо́нстрах |
Крыніцы:
мо́нстр
‘рэч’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́нстр | мо́нстры | |
| мо́нстра | мо́нстраў | |
| мо́нстру | мо́нстрам | |
| мо́нстр | мо́нстры | |
| мо́нстрам | мо́нстрамі | |
| мо́нстры | мо́нстрах |
Крыніцы: