Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

монацыто́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монацыто́з монацыто́зы
Р. монацыто́зу монацыто́заў
Д. монацыто́зу монацыто́зам
В. монацыто́з монацыто́зы
Т. монацыто́зам монацыто́замі
М. монацыто́зе монацыто́зах

Крыніцы: piskunou2012.

монацэнтры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монацэнтры́зм
Р. монацэнтры́зму
Д. монацэнтры́зму
В. монацэнтры́зм
Т. монацэнтры́змам
М. монацэнтры́зме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

монацэнтры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монацэнтры́чны монацэнтры́чная монацэнтры́чнае монацэнтры́чныя
Р. монацэнтры́чнага монацэнтры́чнай
монацэнтры́чнае
монацэнтры́чнага монацэнтры́чных
Д. монацэнтры́чнаму монацэнтры́чнай монацэнтры́чнаму монацэнтры́чным
В. монацэнтры́чны (неадуш.)
монацэнтры́чнага (адуш.)
монацэнтры́чную монацэнтры́чнае монацэнтры́чныя (неадуш.)
монацэнтры́чных (адуш.)
Т. монацэнтры́чным монацэнтры́чнай
монацэнтры́чнаю
монацэнтры́чным монацэнтры́чнымі
М. монацэнтры́чным монацэнтры́чнай монацэнтры́чным монацэнтры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монаэнергеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монаэнергеты́чны монаэнергеты́чная монаэнергеты́чнае монаэнергеты́чныя
Р. монаэнергеты́чнага монаэнергеты́чнай
монаэнергеты́чнае
монаэнергеты́чнага монаэнергеты́чных
Д. монаэнергеты́чнаму монаэнергеты́чнай монаэнергеты́чнаму монаэнергеты́чным
В. монаэнергеты́чны (неадуш.)
монаэнергеты́чнага (адуш.)
монаэнергеты́чную монаэнергеты́чнае монаэнергеты́чныя (неадуш.)
монаэнергеты́чных (адуш.)
Т. монаэнергеты́чным монаэнергеты́чнай
монаэнергеты́чнаю
монаэнергеты́чным монаэнергеты́чнымі
М. монаэнергеты́чным монаэнергеты́чнай монаэнергеты́чным монаэнергеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монаэтні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монаэтні́чны монаэтні́чная монаэтні́чнае монаэтні́чныя
Р. монаэтні́чнага монаэтні́чнай
монаэтні́чнае
монаэтні́чнага монаэтні́чных
Д. монаэтні́чнаму монаэтні́чнай монаэтні́чнаму монаэтні́чным
В. монаэтні́чны (неадуш.)
монаэтні́чнага (адуш.)
монаэтні́чную монаэтні́чнае монаэтні́чныя (неадуш.)
монаэтні́чных (адуш.)
Т. монаэтні́чным монаэтні́чнай
монаэтні́чнаю
монаэтні́чным монаэтні́чнымі
М. монаэтні́чным монаэтні́чнай монаэтні́чным монаэтні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Мо́неўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мо́неўка
Р. Мо́неўкі
Д. Мо́неўцы
В. Мо́неўку
Т. Мо́неўкай
Мо́неўкаю
М. Мо́неўцы

Мо́ніка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мо́ніка
Р. Мо́нікі
Д. Мо́ніцы
В. Мо́ніку
Т. Мо́нікай
Мо́нікаю
М. Мо́ніцы

мо́нстр

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́нстр мо́нстры
Р. мо́нстра мо́нстраў
Д. мо́нстру мо́нстрам
В. мо́нстра мо́нстраў
Т. мо́нстрам мо́нстрамі
М. мо́нстры мо́нстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́нстр

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́нстр мо́нстры
Р. мо́нстра мо́нстраў
Д. мо́нстру мо́нстрам
В. мо́нстра мо́нстраў
Т. мо́нстрам мо́нстрамі
М. мо́нстры мо́нстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́нстр

‘рэч’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́нстр мо́нстры
Р. мо́нстра мо́нстраў
Д. мо́нстру мо́нстрам
В. мо́нстр мо́нстры
Т. мо́нстрам мо́нстрамі
М. мо́нстры мо́нстрах

Крыніцы: piskunou2012.