монацэнтры́чны
прыметнік, адносны
| монацэнтры́чны | монацэнтры́чная | монацэнтры́чнае | монацэнтры́чныя | |
| монацэнтры́чнага | монацэнтры́чнай монацэнтры́чнае |
монацэнтры́чнага | монацэнтры́чных | |
| монацэнтры́чнаму | монацэнтры́чнай | монацэнтры́чнаму | монацэнтры́чным | |
| монацэнтры́чны ( монацэнтры́чнага ( |
монацэнтры́чную | монацэнтры́чнае | монацэнтры́чныя ( монацэнтры́чных ( |
|
| монацэнтры́чным | монацэнтры́чнай монацэнтры́чнаю |
монацэнтры́чным | монацэнтры́чнымі | |
| монацэнтры́чным | монацэнтры́чнай | монацэнтры́чным | монацэнтры́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)