мо́нстр
‘рэч’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́нстр | мо́нстры | |
| мо́нстра | мо́нстраў | |
| мо́нстру | мо́нстрам | |
| мо́нстр | мо́нстры | |
| мо́нстрам | мо́нстрамі | |
| мо́нстры | мо́нстрах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)