мо́нстр

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́нстр мо́нстры
Р. мо́нстра мо́нстраў
Д. мо́нстру мо́нстрам
В. мо́нстра мо́нстраў
Т. мо́нстрам мо́нстрамі
М. мо́нстры мо́нстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)