Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

заі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заі́рскі заі́рская заі́рскае заі́рскія
Р. заі́рскага заі́рскай
заі́рскае
заі́рскага заі́рскіх
Д. заі́рскаму заі́рскай заі́рскаму заі́рскім
В. заі́рскі (неадуш.)
заі́рскага (адуш.)
заі́рскую заі́рскае заі́рскія (неадуш.)
заі́рскіх (адуш.)
Т. заі́рскім заі́рскай
заі́рскаю
заі́рскім заі́рскімі
М. заі́рскім заі́рскай заі́рскім заі́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

заіскры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заіскры́цца заіскра́цца
Прошлы час
м. заіскры́ўся заіскры́ліся
ж. заіскры́лася
н. заіскры́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заіскры́ць

‘заіскрыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заіскры́ць заіскра́ць
Прошлы час
м. заіскры́ў заіскры́лі
ж. заіскры́ла
н. заіскры́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час заіскры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заіснава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заіснуе́ заісную́ць
Прошлы час
м. заіснава́ў заіснава́лі
ж. заіснава́ла
н. заіснава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час заіснава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заіснава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заісну́ю заісну́ем
2-я ас. заісну́еш заісну́еце
3-я ас. заісну́е заісну́юць
Прошлы час
м. заіснава́ў заіснава́лі
ж. заіснава́ла
н. заіснава́ла
Загадны лад
2-я ас. заісну́й заісну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заіснава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заі́сціць

‘выканаць, забяспечыць, задавольніць каго-небудзь, што-небудзь; выплаціць доўг; зрабіць па сумленню’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заі́шчу заі́сцім
2-я ас. заі́сціш заі́сціце
3-я ас. заі́сціць заі́сцяць
Прошлы час
м. заі́сціў заі́сцілі
ж. заі́сціла
н. заі́сціла
Загадны лад
2-я ас. заі́сці заі́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час заі́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заісыкку́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заісыкку́льскі заісыкку́льская заісыкку́льскае заісыкку́льскія
Р. заісыкку́льскага заісыкку́льскай
заісыкку́льскае
заісыкку́льскага заісыкку́льскіх
Д. заісыкку́льскаму заісыкку́льскай заісыкку́льскаму заісыкку́льскім
В. заісыкку́льскі (неадуш.)
заісыкку́льскага (адуш.)
заісыкку́льскую заісыкку́льскае заісыкку́льскія (неадуш.)
заісыкку́льскіх (адуш.)
Т. заісыкку́льскім заісыкку́льскай
заісыкку́льскаю
заісыкку́льскім заісыкку́льскімі
М. заісыкку́льскім заісыкку́льскай заісыкку́льскім заісыкку́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

заі́хкаць

‘пачаць іхкаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заі́хкаю заі́хкаем
2-я ас. заі́хкаеш заі́хкаеце
3-я ас. заі́хкае заі́хкаюць
Прошлы час
м. заі́хкаў заі́хкалі
ж. заі́хкала
н. заі́хкала
Загадны лад
2-я ас. заі́хкай заі́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заі́хкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.