заі́сціць
‘выканаць, забяспечыць, задавольніць каго-небудзь, што-небудзь; выплаціць доўг; зрабіць па сумленню’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заі́шчу | заі́сцім | |
| заі́сціш | заі́сціце | |
| заі́сціць | заі́сцяць | |
| Прошлы час | ||
| заі́сціў | заі́сцілі | |
| заі́сціла | ||
| заі́сціла | ||
| Загадны лад | ||
| заі́сці | заі́сціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заі́сціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)