Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заарка́ньвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заарка́ньваецца заарка́ньваюцца
Прошлы час
м. заарка́ньваўся заарка́ньваліся
ж. заарка́ньвалася
н. заарка́ньвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час заарка́ньваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

заарка́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заарка́ньваю заарка́ньваем
2-я ас. заарка́ньваеш заарка́ньваеце
3-я ас. заарка́ньвае заарка́ньваюць
Прошлы час
м. заарка́ньваў заарка́ньвалі
ж. заарка́ньвала
н. заарка́ньвала
Загадны лад
2-я ас. заарка́ньвай заарка́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заарка́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заарта́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заарта́чуся заарта́чымся
2-я ас. заарта́чышся заарта́чыцеся
3-я ас. заарта́чыцца заарта́чацца
Прошлы час
м. заарта́чыўся заарта́чыліся
ж. заарта́чылася
н. заарта́чылася
Загадны лад
2-я ас. заарта́чся заарта́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заарта́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

заару́даваць

‘пачаць дзейнічаць з дапамогай нейкай прылады; пачаць распараджацца чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заару́дую заару́дуем
2-я ас. заару́дуеш заару́дуеце
3-я ас. заару́дуе заару́дуюць
Прошлы час
м. заару́даваў заару́давалі
ж. заару́давала
н. заару́давала
Загадны лад
2-я ас. заару́дуй заару́дуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час заару́даваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заархівава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заархівава́ны заархівава́ная заархівава́нае заархівава́ныя
Р. заархівава́нага заархівава́най
заархівава́нае		 заархівава́нага заархівава́ных
Д. заархівава́наму заархівава́най заархівава́наму заархівава́ным
В. заархівава́ны (неадуш.)
заархівава́нага (адуш.)		 заархівава́ную заархівава́нае заархівава́ныя (неадуш.)
заархівава́ных (адуш.)
Т. заархівава́ным заархівава́най
заархівава́наю		 заархівава́ным заархівава́нымі
М. заархівава́ным заархівава́най заархівава́ным заархівава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

заархівава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заархівава́ны заархівава́ная заархівава́нае заархівава́ныя
Р. заархівава́нага заархівава́най
заархівава́нае		 заархівава́нага заархівава́ных
Д. заархівава́наму заархівава́най заархівава́наму заархівава́ным
В. заархівава́ны (неадуш.)
заархівава́нага (адуш.)		 заархівава́ную заархівава́нае заархівава́ныя (неадуш.)
заархівава́ных (адуш.)
Т. заархівава́ным заархівава́най
заархівава́наю		 заархівава́ным заархівава́нымі
М. заархівава́ным заархівава́най заархівава́ным заархівава́ных

Кароткая форма: заархівава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

заархівава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заархіву́ецца заархіву́юцца
Прошлы час
м. заархівава́ўся заархівава́ліся
ж. заархівава́лася
н. заархівава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

заархівава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заархіву́ю заархіву́ем
2-я ас. заархіву́еш заархіву́еце
3-я ас. заархіву́е заархіву́юць
Прошлы час
м. заархівава́ў заархівава́лі
ж. заархівава́ла
н. заархівава́ла
Загадны лад
2-я ас. заархіву́й заархіву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заархівава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заарыштава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заарыштава́нне
Р. заарыштава́ння
Д. заарыштава́нню
В. заарыштава́нне
Т. заарыштава́ннем
М. заарыштава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

заарыштава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заарыштава́ны заарыштава́ная заарыштава́нае заарыштава́ныя
Р. заарыштава́нага заарыштава́най
заарыштава́нае		 заарыштава́нага заарыштава́ных
Д. заарыштава́наму заарыштава́най заарыштава́наму заарыштава́ным
В. заарыштава́ны (неадуш.)
заарыштава́нага (адуш.)		 заарыштава́ную заарыштава́нае заарыштава́ныя (неадуш.)
заарыштава́ных (адуш.)
Т. заарыштава́ным заарыштава́най
заарыштава́наю		 заарыштава́ным заарыштава́нымі
М. заарыштава́ным заарыштава́най заарыштава́ным заарыштава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.