дэтэрміналагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэтэрміналагізава́ны |
дэтэрміналагізава́ная |
дэтэрміналагізава́нае |
дэтэрміналагізава́ныя |
| Р. |
дэтэрміналагізава́нага |
дэтэрміналагізава́най
дэтэрміналагізава́нае |
дэтэрміналагізава́нага |
дэтэрміналагізава́ных |
| Д. |
дэтэрміналагізава́наму |
дэтэрміналагізава́най |
дэтэрміналагізава́наму |
дэтэрміналагізава́ным |
| В. |
дэтэрміналагізава́ны (неадуш.)
дэтэрміналагізава́нага (адуш.) |
дэтэрміналагізава́ную |
дэтэрміналагізава́нае |
дэтэрміналагізава́ныя (неадуш.)
дэтэрміналагізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́най
дэтэрміналагізава́наю |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́нымі |
| М. |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́най |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміналагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэтэрміналагізава́ны |
дэтэрміналагізава́ная |
дэтэрміналагізава́нае |
дэтэрміналагізава́ныя |
| Р. |
дэтэрміналагізава́нага |
дэтэрміналагізава́най
дэтэрміналагізава́нае |
дэтэрміналагізава́нага |
дэтэрміналагізава́ных |
| Д. |
дэтэрміналагізава́наму |
дэтэрміналагізава́най |
дэтэрміналагізава́наму |
дэтэрміналагізава́ным |
| В. |
дэтэрміналагізава́ны (неадуш.)
дэтэрміналагізава́нага (адуш.) |
дэтэрміналагізава́ную |
дэтэрміналагізава́нае |
дэтэрміналагізава́ныя (неадуш.)
дэтэрміналагізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́най
дэтэрміналагізава́наю |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́нымі |
| М. |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́най |
дэтэрміналагізава́ным |
дэтэрміналагізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміналагізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэтэрміналагізу́ецца |
дэтэрміналагізу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэтэрміналагізава́ўся |
дэтэрміналагізава́ліся |
| ж. |
дэтэрміналагізава́лася |
| н. |
дэтэрміналагізава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэтэрміналагізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміналагізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэтэрміналагізу́ецца |
дэтэрміналагізу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэтэрміналагізава́ўся |
дэтэрміналагізава́ліся |
| ж. |
дэтэрміналагізава́лася |
| н. |
дэтэрміналагізава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дэтэрміналагізава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміналагізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэтэрміналагізу́ю |
дэтэрміналагізу́ем |
| 2-я ас. |
дэтэрміналагізу́еш |
дэтэрміналагізу́еце |
| 3-я ас. |
дэтэрміналагізу́е |
дэтэрміналагізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэтэрміналагізава́ў |
дэтэрміналагізава́лі |
| ж. |
дэтэрміналагізава́ла |
| н. |
дэтэрміналагізава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэтэрміналагізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміналагізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэтэрміналагізу́ю |
дэтэрміналагізу́ем |
| 2-я ас. |
дэтэрміналагізу́еш |
дэтэрміналагізу́еце |
| 3-я ас. |
дэтэрміналагізу́е |
дэтэрміналагізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэтэрміналагізава́ў |
дэтэрміналагізава́лі |
| ж. |
дэтэрміналагізава́ла |
| н. |
дэтэрміналагізава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэтэрміналагізу́й |
дэтэрміналагізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дэтэрміналагізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміналагіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэтэрміналагіза́цыя |
| Р. |
дэтэрміналагіза́цыі |
| Д. |
дэтэрміналагіза́цыі |
| В. |
дэтэрміналагіза́цыю |
| Т. |
дэтэрміналагіза́цыяй
дэтэрміналагіза́цыяю |
| М. |
дэтэрміналагіза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтэрміна́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэтэрміна́нт |
дэтэрміна́нты |
| Р. |
дэтэрміна́нта |
дэтэрміна́нтаў |
| Д. |
дэтэрміна́нту |
дэтэрміна́нтам |
| В. |
дэтэрміна́нт |
дэтэрміна́нты |
| Т. |
дэтэрміна́нтам |
дэтэрміна́нтамі |
| М. |
дэтэрміна́нце |
дэтэрміна́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэтэрмінаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэтэрмінаты́ў |
дэтэрмінаты́вы |
| Р. |
дэтэрмінаты́ва |
дэтэрмінаты́ваў |
| Д. |
дэтэрмінаты́ву |
дэтэрмінаты́вам |
| В. |
дэтэрмінаты́ў |
дэтэрмінаты́вы |
| Т. |
дэтэрмінаты́вам |
дэтэрмінаты́вамі |
| М. |
дэтэрмінаты́ве |
дэтэрмінаты́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.