дэтэрмінаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дэтэрмінаты́ў | дэтэрмінаты́вы | |
дэтэрмінаты́ва | дэтэрмінаты́ваў | |
дэтэрмінаты́ву | дэтэрмінаты́вам | |
дэтэрмінаты́ў | дэтэрмінаты́вы | |
дэтэрмінаты́вам | дэтэрмінаты́вамі | |
дэтэрмінаты́ве | дэтэрмінаты́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)