дабаранава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дабарану́ю |
дабарану́ем |
2-я ас. |
дабарану́еш |
дабарану́еце |
3-я ас. |
дабарану́е |
дабарану́юць |
Прошлы час |
м. |
дабаранава́ў |
дабаранава́лі |
ж. |
дабаранава́ла |
н. |
дабаранава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дабарану́й |
дабарану́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дабаранава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даба́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
даба́ўка |
даба́ўкі |
Р. |
даба́ўкі |
даба́вак |
Д. |
даба́ўцы |
даба́ўкам |
В. |
даба́ўку |
даба́ўкі |
Т. |
даба́ўкай даба́ўкаю |
даба́ўкамі |
М. |
даба́ўцы |
даба́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дабаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дабаўле́нне |
дабаўле́нні |
Р. |
дабаўле́ння |
дабаўле́нняў |
Д. |
дабаўле́нню |
дабаўле́нням |
В. |
дабаўле́нне |
дабаўле́нні |
Т. |
дабаўле́ннем |
дабаўле́ннямі |
М. |
дабаўле́нні |
дабаўле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даба́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даба́ўлены |
даба́ўленая |
даба́ўленае |
даба́ўленыя |
Р. |
даба́ўленага |
даба́ўленай даба́ўленае |
даба́ўленага |
даба́ўленых |
Д. |
даба́ўленаму |
даба́ўленай |
даба́ўленаму |
даба́ўленым |
В. |
даба́ўлены (неадуш.) даба́ўленага (адуш.) |
даба́ўленую |
даба́ўленае |
даба́ўленыя (неадуш.) даба́ўленых (адуш.) |
Т. |
даба́ўленым |
даба́ўленай даба́ўленаю |
даба́ўленым |
даба́ўленымі |
М. |
даба́ўленым |
даба́ўленай |
даба́ўленым |
даба́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даба́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даба́ўлены |
даба́ўленая |
даба́ўленае |
даба́ўленыя |
Р. |
даба́ўленага |
даба́ўленай даба́ўленае |
даба́ўленага |
даба́ўленых |
Д. |
даба́ўленаму |
даба́ўленай |
даба́ўленаму |
даба́ўленым |
В. |
даба́ўлены (неадуш.) даба́ўленага (адуш.) |
даба́ўленую |
даба́ўленае |
даба́ўленыя (неадуш.) даба́ўленых (адуш.) |
Т. |
даба́ўленым |
даба́ўленай даба́ўленаю |
даба́ўленым |
даба́ўленымі |
М. |
даба́ўленым |
даба́ўленай |
даба́ўленым |
даба́ўленых |
Кароткая форма: даба́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дабаўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабаўля́нне |
Р. |
дабаўля́ння |
Д. |
дабаўля́нню |
В. |
дабаўля́нне |
Т. |
дабаўля́ннем |
М. |
дабаўля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дабаўля́ецца |
дабаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
дабаўля́ўся |
дабаўля́ліся |
ж. |
дабаўля́лася |
н. |
дабаўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дабаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дабаўля́ю |
дабаўля́ем |
2-я ас. |
дабаўля́еш |
дабаўля́еце |
3-я ас. |
дабаўля́е |
дабаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
дабаўля́ў |
дабаўля́лі |
ж. |
дабаўля́ла |
н. |
дабаўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дабаўля́й |
дабаўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дабаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.