дабаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабаўле́нне дабаўле́нні
Р. дабаўле́ння дабаўле́нняў
Д. дабаўле́нню дабаўле́нням
В. дабаўле́нне дабаўле́нні
Т. дабаўле́ннем дабаўле́ннямі
М. дабаўле́нні дабаўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)