даба́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даба́ўка даба́ўкі
Р. даба́ўкі даба́вак
Д. даба́ўцы даба́ўкам
В. даба́ўку даба́ўкі
Т. даба́ўкай
даба́ўкаю		 даба́ўкамі
М. даба́ўцы даба́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)