гуме́нца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гуме́нца | гуме́нцы | |
гуме́нца | гуме́нцаў | |
гуме́нцу | гуме́нцам | |
гуме́нца | гуме́нцы | |
гуме́нцам | гуме́нцамі | |
гуме́нцы | гуме́нцах |
Крыніцы:
гуме́нца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гуме́нца | гуме́нцы | |
гуме́нца | гуме́нцаў | |
гуме́нцу | гуме́нцам | |
гуме́нца | гуме́нцы | |
гуме́нцам | гуме́нцамі | |
гуме́нцы | гуме́нцах |
Крыніцы:
гу́мі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
гу́мі | гу́мі | |
гу́мі | гу́мі | |
гу́мі | гу́мі | |
гу́мі | гу́мі | |
гу́мі | гу́мі | |
гу́мі | гу́мі |
Крыніцы:
гуміара́бік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гуміара́бік | |
гуміара́біку | |
гуміара́біку | |
гуміара́бік | |
гуміара́бікам | |
гуміара́біку |
Крыніцы:
гуміара́бікавы
прыметнік, адносны
гуміара́бікавы | гуміара́бікавая | гуміара́бікавае | гуміара́бікавыя | |
гуміара́бікавага | гуміара́бікавай гуміара́бікавае |
гуміара́бікавага | гуміара́бікавых | |
гуміара́бікаваму | гуміара́бікавай | гуміара́бікаваму | гуміара́бікавым | |
гуміара́бікавы ( гуміара́бікавага ( |
гуміара́бікавую | гуміара́бікавае | гуміара́бікавыя ( гуміара́бікавых ( |
|
гуміара́бікавым | гуміара́бікавай гуміара́бікаваю |
гуміара́бікавым | гуміара́бікавымі | |
гуміара́бікавым | гуміара́бікавай | гуміара́бікавым | гуміара́бікавых |
Крыніцы:
гумігу́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гумігу́т | |
гумігу́ту | |
гумігу́ту | |
гумігу́т | |
гумігу́там | |
гумігу́це |
Крыніцы:
гумігу́тавы
прыметнік, адносны
гумігу́тавы | гумігу́тавая | гумігу́тавае | гумігу́тавыя | |
гумігу́тавага | гумігу́тавай гумігу́тавае |
гумігу́тавага | гумігу́тавых | |
гумігу́таваму | гумігу́тавай | гумігу́таваму | гумігу́тавым | |
гумігу́тавы ( гумігу́тавага ( |
гумігу́тавую | гумігу́тавае | гумігу́тавыя ( гумігу́тавых ( |
|
гумігу́тавым | гумігу́тавай гумігу́таваю |
гумігу́тавым | гумігу́тавымі | |
гумігу́тавым | гумігу́тавай | гумігу́тавым | гумігу́тавых |
Крыніцы:
гумігу́тавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
гумігу́тавыя | |
гумігу́тавых | |
гумігу́тавым | |
гумігу́тавыя | |
гумігу́тавымі | |
гумігу́тавых |
Крыніцы:
гумі́дны
прыметнік, адносны
гумі́дны | гумі́дная | гумі́днае | гумі́дныя | |
гумі́днага | гумі́днай гумі́днае |
гумі́днага | гумі́дных | |
гумі́днаму | гумі́днай | гумі́днаму | гумі́дным | |
гумі́дны ( гумі́днага ( |
гумі́дную | гумі́днае | гумі́дныя ( гумі́дных ( |
|
гумі́дным | гумі́днай гумі́днаю |
гумі́дным | гумі́днымі | |
гумі́дным | гумі́днай | гумі́дным | гумі́дных |
Крыніцы:
гумікапа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гумікапа́л | |
гумікапа́лу | |
гумікапа́лу | |
гумікапа́л | |
гумікапа́лам | |
гумікапа́ле |
Крыніцы:
гуміла́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гуміла́к | |
гуміла́ку | |
гуміла́ку | |
гуміла́к | |
гуміла́кам | |
гуміла́ку |
Крыніцы: