гумігу́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гумігу́т
Р. гумігу́ту
Д. гумігу́ту
В. гумігу́т
Т. гумігу́там
М. гумігу́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)