гуме́нца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гуме́нца | гуме́нцы | |
| гуме́нца | гуме́нцаў | |
| гуме́нцу | гуме́нцам | |
| гуме́нца | гуме́нцы | |
| гуме́нцам | гуме́нцамі | |
| гуме́нцы | гуме́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)