гумігу́тавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| гумігу́тавыя | |
| гумігу́тавых | |
| гумігу́тавым | |
| гумігу́тавыя | |
| гумігу́тавымі | |
| гумігу́тавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)