Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заўзя́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Прошлы час
м. заўзя́ўся заўзялі́ся
ж. заўзяла́ся
н. заўзяло́ся
Загадны лад
2-я ас. заўзьмі́ся заўзьмі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заўзя́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

заўзя́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заўзя́цце
Р. заўзя́цця
Д. заўзя́ццю
В. заўзя́цце
Т. заўзя́ццем
М. заўзя́цці

Крыніцы: piskunou2012.

заўка́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заўка́м заўка́мы
Р. заўка́ма заўка́маў
Д. заўка́му заўка́мам
В. заўка́ма заўка́маў
Т. заўка́мам заўка́мамі
М. заўка́ме заўка́мах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заўка́мавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заўка́мавец заўка́маўцы
Р. заўка́маўца заўка́маўцаў
Д. заўка́маўцу заўка́маўцам
В. заўка́маўца заўка́маўцаў
Т. заўка́маўцам заўка́маўцамі
М. заўка́маўцу заўка́маўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заўка́маўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заўка́маўскі заўка́маўская заўка́маўскае заўка́маўскія
Р. заўка́маўскага заўка́маўскай
заўка́маўскае		 заўка́маўскага заўка́маўскіх
Д. заўка́маўскаму заўка́маўскай заўка́маўскаму заўка́маўскім
В. заўка́маўскі (неадуш.) заўка́маўскую заўка́маўскае заўка́маўскія (неадуш.)
Т. заўка́маўскім заўка́маўскай
заўка́маўскаю		 заўка́маўскім заўка́маўскімі
М. заўка́маўскім заўка́маўскай заўка́маўскім заўка́маўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

заўла́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заўла́да заўла́ды
Р. заўла́ды заўла́д
Д. заўла́дзе заўла́дам
В. заўла́ду заўла́ды
Т. заўла́дай
заўла́даю		 заўла́дамі
М. заўла́дзе заўла́дах

Крыніцы: piskunou2012.

заўлада́рыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўлада́ру заўлада́рым
2-я ас. заўлада́рыш заўлада́рыце
3-я ас. заўлада́рыць заўлада́раць
Прошлы час
м. заўлада́рыў заўлада́рылі
ж. заўлада́рыла
н. заўлада́рыла
Загадны лад
2-я ас. заўлада́р заўлада́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўлада́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заўлада́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўлада́ю заўлада́ем
2-я ас. заўлада́еш заўлада́еце
3-я ас. заўлада́е заўлада́юць
Прошлы час
м. заўлада́ў заўлада́лі
ж. заўлада́ла
н. заўлада́ла
Загадны лад
2-я ас. заўлада́й заўлада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўлада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заўла́сціць

‘узяць што-небудзь ва ўласнасць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўла́шчу заўла́сцім
2-я ас. заўла́сціш заўла́сціце
3-я ас. заўла́сціць заўла́сцяць
Прошлы час
м. заўла́сціў заўла́сцілі
ж. заўла́сціла
н. заўла́сціла
Загадны лад
2-я ас. заўла́сці заўла́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўла́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заўла́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заўла́шчаны заўла́шчаная заўла́шчанае заўла́шчаныя
Р. заўла́шчанага заўла́шчанай
заўла́шчанае		 заўла́шчанага заўла́шчаных
Д. заўла́шчанаму заўла́шчанай заўла́шчанаму заўла́шчаным
В. заўла́шчаны (неадуш.)
заўла́шчанага (адуш.)		 заўла́шчаную заўла́шчанае заўла́шчаныя (неадуш.)
заўла́шчаных (адуш.)
Т. заўла́шчаным заўла́шчанай
заўла́шчанаю		 заўла́шчаным заўла́шчанымі
М. заўла́шчаным заўла́шчанай заўла́шчаным заўла́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.