заўла́сціць
‘узяць што-небудзь ва ўласнасць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заўла́шчу | заўла́сцім | |
| заўла́сціш | заўла́сціце | |
| заўла́сціць | заўла́сцяць | |
| Прошлы час | ||
| заўла́сціў | заўла́сцілі | |
| заўла́сціла | ||
| заўла́сціла | ||
| Загадны лад | ||
| заўла́сці | заўла́сціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заўла́сціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)